ज्याने देवाच्या प्रेमाचा स्वाद घेतला आहे तो शांत बसू शकत नाही . त्यांच्यात सुखाचे कारण आणि आनंद हाताळू शकत नाही . ते येशू ख्रिस्तावरील प्रेमाची घोषणा इतरांपर्यंत करत राहतील . वसंततूंच्या पाण्याप्रमाणेच ते इतरांनासाठी सतत आशीर्वाद आणतात . आपण चाखलेला येशू ख्रिस्ताचे प्रेम आपण कामावर ठेवत आहोत का ? नीलाकानंद सुबबायर देवदासन हा तमिळ ब्राह्मण होते जे नागरकोईलजवळील ख्रिश्चन मिशन शाळेत नोकरी करायचे . शिक्षक म्हणून त्यांना शाळेत आठवड्यातून होणार्या संमेलनांना उपस्थित राहणे आवश्यक होता . मीटिंग्ज संपताच ते तथाकथित प्रदूषणापासून स्वत : ला शुद्ध करण्यासाठी व स्वत : ला लपवून ठेवण्यासाठी आंघोळ करायचे आणि स्वच्छ माणसाप्रमाणे ओला पोशाख घेऊन आपल्या घरात शिरयाचे . असा त्यांचा त्यांच्या धर्माशी संबंध होता . पण मिशनऱ्यांनी आणि त्यांच्या बोलण्याने त्यांच्या मनावर परिणाम झाला . ते देवाच्या प्रेमामुळे प्रभावित झाले आणि ख्रिस्ताला त्यांचा तारणारा म्हणून स्वीकारले . ख्रिस्ताच्या प्रेमामुळे प्रेषितांना ते इकडे तिकडे फिरत होते व येशू ख्रिस्ताविषयी त्यांने इतरांना उपदेश केले . ते गरीब लोकांबरोबरच राहिले , त्यांने त्यांच्याबरोबर जेवले , आणि त्यांने आयुष्यभर येशूची घोषणा केली . ते सुवार्ता सांगण्यासाठी गावात प्रवेश केलेल्या प्रत्येक व्यक्तीच्या किंवा बैलगाडीच्या मागे पळायचे . विहिरीतून पाणी आणण्यासाठी आलेल्या स्त्रियांबरोबर त्यांने देवाचा संदेश सांगितले . त्यांच्या शर्टचा पुढचा आणि मागचा भाग नेहमी " येशूवर विश्वास ठेवा " असे वाचत असे ज्याने सुवार्ता ऐकण्यासाठी अनेकांना आकर्षित केले . त्यांनी नागरकोइल येथे मडळीचे पदरी म्हणून काम केले . त्यांच्या न्यायी आणि नीतिमान जीवनातून , तिरुनेलवेली लोकांना आध्यात्मिक आशीर्वाद मिळाला . त्यांचे जीवन येशूच्या शब्दांचे एक महान साक्ष आहे.
No comments:
Post a Comment